 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
На дзьвярах пустой канюшні
Дзе даўно жыве рэха
На іржавым цьвіку
Як на сваім шчасьці
Вісіць іржавая падкова
І па начах ёй сьніцца брукаванка
Як Млечны Шлях у невядомасьць
І галасы шчасьлівыя людзей
Што едуць на кірмаш
Нібыта цыганы ў рай
Падкове сьніцца мяккі цёплы туман
За якім усё прапала
Як і сам туман пасьля ўсходу сонца
І ляжала падкова ля кузьні
Як згубленае шчасьце
Як непатрэбнае мінулае
І знайшлі падкову хлапчукі
І прыбілі яе на дзьверы канюшні
Прыбілі як пакаралі
І паляцела б яна ў неба
І ўпала б і прапала б у траве
Але яе трымае цьвік
Як галодны сабака костку
І я праходзячы ля канюшні
І бачачы падкову
Успамінаю і кузьню і коней
І брукаванку і свайго дзеда
І забраў бы я падкову дахаты
Але няма ў мяне той хаты
Адкуль можна ехаць па брукаванцы
Празь цёплы туман на кірмаш
І вісіць на дзьвярах падкова
Як апушчаныя крылы
Расьпятага анёла
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
